Որ - բառը հանրագիտարում չկա:
                                      
             
                                      Բացատրություն    
                                             
                    
                                          
                                          
                         ԱՆԿԻՐԹ. 
ա. 
Որ չէ կիրթ. 
ոչ կրթեալ. 
անվարժ. 
անհմուտ. 
անփորձ. 
անմասն. 
չսորված. 
Օրինակ՝ * 
Անկիրթ մարդոյն. (
Եղիշէ, 
Պատմութիւն Հայոց -Բ): * 
Անկիրթ մտօք համոզել. (
Յովհաննէս կաթողիկոս, 
Պատմագրութիւն): * 
Զանկիրթն վարժից. (
Գրիգոր Նարեկացի, 
Պատռմութիւն և ճառ Խաչի): * 
Որք անկիրթ են իմաստից. (
Ներսէս Լամբրոնացի, 
Մեկնութիւն Խորհրդոյ Սուրբ Պատարագի): * 
Բարիք` անկիրթք չարեաց (
հրեշտակք). (
Գրիգոր Նարեկացի, 
Մատեան -Ձ-Ա): * 
Անկիրթ մարմնական կրից (
Աստուած). (
Ներսէս Լամբրոնացի, 
Մեկնութիւն Սաղմոսաց Դաւթի): 
Կամ անսովոր. 
օտար. 
նոր իմն. * 
Անկիրթ պատահումն. (
Գրիգոր Նարեկացի, 
Մատեան -Կ-Թ): * 
Ի տան հօր ասելն` վասն Դաւթի կարծել` անկիրթ ոչ է. (
Իգնատիոս վարդապետ, 
Մեկնութիւն սրբոյն Աւետարանի):  
ԱՆԿՐԹԱԿԱՆ, 
ի, 
աց. 
Տ. 
ԱՆԿԻՐԹ. * 
Յովանակս անկրթական. (
Գրիգոր Նարեկացի, 
Մատեան. 
-Ի-Բ):  
ԱՆՄՈՒՂ (
մղի, 
ից.) 
ա. 
Չեւ եւս մղեալ ի գործ. 
տրմուղ. 
անվարժ. 
անկիրթ. 
անսանձ. *
Յաւանակ՝ անմուղ եւ անվարժ է (
Զաքարիա կաթողիկոս, 
Ճառք և մեկնողականք Սուրբ գրոց): *
Յաւանակն՝ որ էր անմուղ, 
եւ անկիրթ ի ծանրութենէ բեռին (
Վարդան Մարաթացի, 
Աղօթամատոյց գիրք): *
Չտան թոյլ բազում ժամանակս յաւանակին՝ անմուղ անվարժ շրջել: 
Ածէ՛ք զպարարեալ զուարակն՝ զանմուղն, 
որ զմեղաց լուծն ոչ ընկալաւ: 
Անմուղ երիվարաց նմանեցաք (
Յովհան Ոսկեբերան, 
Մեկնութիւն յաւետարանագիրն Մատթէոս, 
Երկմասնեայ և բաղադրեալ թարգմանութիւն): *
Եդին ի վերայ սայլի՝ լծեալ անմուղ զուարակս (
Ֆրա Մարթին՝Փոլաք պատմիչ կոչեցեալ): *
Գիտէ եւ ուսուցանել անբան եւ անմուղ կենդանեացն (
Գրիգոր Մագիստրոս, 
Թուղթք առ զանազանս, 
ԽԴ): *
Անմեղիցն յայլսն դարձցի՝ բաց լծոյ (
Մխիթար Ապարանցի, 
Դատաստանագիրք):    
 Translate using google                      
                     
                 
              
             
                 
                         ՀԱՅԵՐԵՆ
                         
                             
  [ածական]
  
 1.  անփորձ, խամ, անվարժ, անհմուտ, անճարտար, նորավարժ, դեռամուտ, դեռավարժ
        հոմ. - խամ, անվարժ, անհմուտ, անճարտար, նորավարժ, դեռամուտ, դեռավարժ
    
 Wiktionary: անփորձ
    
 [բառի օգտագործման սխեմա]
         անփորձ ածականը կարող է որոշիչ հանդիսանալ հետևյալ խմբերի գոյականների համար`
         աշակերտ
         երիտասարդ
         ենթավարպետ
 
 
                          
                                                      ENGLISH
                             
                                 
  [adjective]
                              
                                                          РУССКИЙ
                             
                                                          ԱՐԵՎՄՏԱՀԱՅԵՐԵՆ
                             
                                                  
                 
                     
                         
                             
                                  
                                 Դասերը, որոնց պատկանում է
                              | 
                         
                         
                             | 
                                 
                                 									 |