1. ծալիչ, ծալվածքի, ծալման, ծալելու, ակոսատման, ակոսատելու, կցածալման
հոմ. - ծալվածքի, ծալման, ծալելու, ակոսատման, ակոսատելու, կցածալման
Wiktionary: ծալիչ
[ոլորտ]
1. - տեխնիկա(տեսակներ)
[բառի օգտագործման սխեմա]
ծալիչ ածականը կարող է որոշիչ հանդիսանալ հետևյալ խմբերի գոյականների համար`
անասուն
կենդանի
թռչուն
իր
հարմարավետություն