Միմյանց հետ չպայմանավորված, չհամաձայնեցված քայլեր անող:
ԱՆՄԻԱԲԱՆ ա. Որ չմիաբանի. անմիաձայն. երկպառակ.
*Անմիաբան բարբառ թշնամեացն (Իմ. ԺԸ. 10):
*Անմիաբանք լեալ միմեանց՝ արձակէին (Գործք. ԽԸ. 25):
*Նախարարք աշխարհիս մերոյ անմիաբանք լեալք (Յովհաննէս կաթողիկոս, Պատմագրութիւն):
*Յայլ թիւս անմիաբան հանդիպին ժամանակագրութիւնք (Տումարական գրութիւնք հնոց, միջնոց և յետնոց):
ԱՆՅԱՐՈՒՉ ա. Անյար. անյարմար. անմիաբան.
*Արք անպիտանք, շաղակրատք, անյարուչք (Ղազար Փարպեցի, Պատմութիւն հայոց):
ԱՆՅՕԴ. Անմիաբան. որ ոչ զօդի ընդ այլս.
ԱՆՅՕԴԱԿԱՆ (ի, աց.) - ԱՆՅՕԴԱԿԱՆ ԱՆՅՕԴԱՒՈՐ Տ. ԱՆՅՕԴ ըստ ամենայն նշ.