Իր նպատակներին, գաղափարներին հասնելու համար դժվարություններին, չարչարանքներին, տանջանքներին դիմացող, դրանք տանող:

ԱՆԿՔԵԼԻ, կամ ԱՆԿԸՔԵԼԻ. ա. Որ ոչն կքի. անկորանալի. անընկճելի. որ չի ճկիր. Օրինակ՝

* Անկքելի նահատակք, կամ նահատակութիւնք: Անկքելի արութեամբ, կամ բռնութեամբ. (Գիրք Պիտոյից):

ԱՆԿՐԿՆԵԼԻ. ա. մ. Զոր ոչ լինի կրկնել. անդառնալի. անհրաժեշտ. եւ անընկճելի. որ ետ

չիդառնար, չի ճկիր. Օրինակ՝

* Անդարձն (կտակ`) անկրկնելի կոչի ստուգաբանութեամբ. (Մեծին Վարդանայ վարդապետի, Պատմութիւն հայոց):

* Ոչ արտօսր քեզ ողորմելի, այլ անկրկնելի եւ անհաշտ. (Բարսեղ Կեսարացի, Ճառ ապաշխարհութեան):

* Երնջոցն անկրկնելի գնալն. (Տօնական Մատեան, Տօնապատճառք):

ԱՆԿՈՐԾԱՆ. ա.

ԱՆԿՈՐԾԱՆԵԼԻ.} Որ ոչ կործանի, կամ չանկանի. անսասան. հաստատուն. վար չինկնօղ, ամուր կեցած. օրինակ՝

* Քաղաք անկործան: Արձան հաստատեա՛ միշտ անկործան: Կայ կանգուն` անկործան:(Ստեփաննոս Սիւնեցի, Թուղթ առ Աթանաս ասորի):

անկործանելի. (Գրիգոր Նարեկացի, Մատեան):

* Անկործանելի մնալ ի դրդուողացն. (Ներսէս Լամբրոնացի, Մեկնութիւն սաղմոսաց Դաւթի):

* Հաւատ անկործանելի զարգանայ խորհրդով ընդ խոկումն մահու. (Յովհաննէս Կլիմաքոս, Գիրք կրօնական առաքինութեանց):

ԱՆԿՈՐԱՆԱԼԻ . ա. Որ ոչ կորանայ. անխոնարհելի. որ չի ճկիր, չիծռիր. օրինակ՝

* Պարանոց ձեր ասէ մի՛ խիստ լիցի, այս ինքն է` մի՛ անխոնարհ եւ անկորանալի լիցի միտքն. (Փիլոն Եբրայեցի, Վասն բագնի):

* Երկինք` մարմին անկորանալի. (Անանիա Շիրակացի, Գիրք աստեղաբաշխութեան):

* Ուսուցանէր զճգնութիւն անկորանալի. (Յովհան Ոսկեբերան, Ղկ):

ԱՆԿՈՐԱՑՈՒՑԱՆԵԼԻ . Նոյն ընդ վ. իբր այն` զոր չէ մարթ կորացուցանել.

* Հաւատ հաստատուն` զանկորացուցանելի կազմութենէն` սորա գեղեցկութեանն ընձեռէ գլուխ. (Գիրք Պիտոյից):