Անուշ բուրմունք ունեցող:

Գրաբարյան ՙհամասպրամ՚ բառը պահլավական փոխառություն է:

ԱՆՈՅՇ (ուշի, ից, ոյշք կամ ուշունք.) ա. ԱՆՈՅՇ գրի եւ իբր ռմկ. ԱՆՈՒՇ. Քաղցր. համեղ. անուշահոտ. չունօղ զկծութիւն կամ զդառնութիւն. լայնաբար՝ Լաւ, հաճոյական, ախորժ. ազնիւ. համով. աղէկ:

ԱՆՈՒՇԱԲՈՅՐ ա. ԱՆՈՒՇԱԲՈՒՐԱԿ, ԱՆՈՒՇԱԲՈՒՐԻՉ. Որ անո՛յշ բուրէ. անուշահոտ բուրմամբ.

*Այն որ ի խրախութիւնս անուշաբոյր հոտօք զանազանք են. Փիլ. նխ. բ.:

*Անուշաբուրակ խնկոցն գոլորշիք. Լաստ. ?Ժ: *Անուշաբուրիչ հոգւոյն արժանաւոր. Վրդն. լուս.:

*(Մեռոնին օծմամբ իմա՛) ըստ իմանալեաց զանուշաբուրիչ գալուստն: (Խնկովք) զանուշաբուրիչ շնորհս հոգւոյն սրբոյ.

*Անուշաբուրիչ վարուք եւ աղօթիւք. Դիոն. եկեղ. Բ: Յհ. իմ. եկեղ.:

ԱՆՈՒՇԱՀՈՏ (ի, ից.) ա. Անոյշ հոտով. ունօղ կամ բուրօղ զհոտ անուշութեան.

*Իւղ, կամ պտուղ անուշահոտ. Ագաթ.:

*Անուշահոտ ընթրիք, կամ քաղցրութիւն, կամ ճաշակ. Փարպ.:

*Գինի անուշահամ եւ անուշահո՛տ. Մխ. բժիշկ.:

*Անուշահոտ նիւթք, կամ շոգոլիք. Փիլ. այլաբ.:

*Ի մարգս բազմածաղիկս եւ յանուշահոտս. Ածաբ. աղքատասիր.:

*Մեռոնին կատարողականն օծումն անուշահոտ առնէ զկատարեալն. Դիոն. եկեղ. Բ:

*Անուշահոտ բուրմամբ. Շար.:

*Անուշահոտ պատարագաց. Յհ. կթ.:

*Խնկօք, կամ ծաղկօք անուշահոտիւք, կամ անուշահոտօք. ՃՃ.:

Նմանութեամբ. *Իմ որդին լուսաւոր է, եւ անուշահոտ. Եղիշ.: Եզնիկ.:

*Անուշահոտ ոգիքն: Անուշահոտ արդարութեամբ. Ագաթ.:

*Անուշահոտ սրբութեան. Նար. կուս.:

*Աղօթիցն անուշահոտից. Երզն. լուս.:

ԱՆՈՒՇԱՀՈՏԱԳՈՅՆ (գունի, ից.) ա. Առաւել կամ յոյժ անուշահոտ.

*Զծաղկացն զգեղեցկագոյնն եւ զանուշահոտագոյն: Իւղովքն (կամ իւղոցն) անուշահոտագունիւք. Ածաբ. աղքատասիր.:

*Ծաղկաց անուշահոտագունից. Կամրջ.:

*Այս գործ՝ սրտահաճոյ է հօրն, զո՛ր օրինակ, հոտովք անուշահոտագոյնք խնկոցն. Փիլ. ել.:

,