Հանրագիտարան

ՆԱԽՈՐԴ ԿՈՆՑԵՊՏՆԵՐ: (1)ունենալ → դասական → է → ուղտ → մի → շաղկապ → երևույթ → (1)որպես → որչափ → բան → հատուկ → կենսագործունեություն → ձայն → ես → ինքնահավան

ինքնահավան(1)

Բացատրություն

Ինքն իրեն հավանող, ինքն իր մասին մեծ կարծիք ունեցող, ուրիշներին չհավանող, միայն ինքն իրեն հավանող, գովող:

Translate using google

ՀԱՅԵՐԵՆ

[ածական]

1. ինքնահավան, մարդաչհավան, բարձրահավան, ինքնահաճ, ինքնահաճո, անձնահաճ, անձնհաճ, անձնամեծար, անձնահաճո, ինքնագոհ, անձնապաստան, գերախանչ, ինքնագով, ինքնաբավական, գովգովիկ
հոմ. - մարդաչհավան, բարձրահավան, ինքնահաճ, ինքնահաճո, անձնահաճ, անձնհաճ, անձնամեծար, անձնահաճո, ինքնագոհ, անձնապաստան, գերախանչ, ինքնագով, ինքնաբավական, գովգովիկ
Wiktionary: ինքնահավան

[ոլորտ]

1. - հասարակական ոլորտ

[բառի օգտագործման սխեմա]

ENGLISH

[adjective]

1. self-enamoured, self-conceited, grand, self-important, self-satisfied, self-content, self-righteous, complacent, self-contented, smug
     Վիքիփեդիա: self-enamoured
     Wiktionary: self-enamoured
     Oxford: self-enamoured

[բառի օգտագործման սխեմա]

РУССКИЙ

[имя прилагательное]

1. самодовольный, кичливый
Վիքիփեդիա: самодовольный
Что-означает.рф: самодовольный

[բառի օգտագործման սխեմա]

ԱՐԵՎՄՏԱՀԱՅԵՐԵՆ

[ածական]

1. ինքնահաւան, ինքնահաճ, բարձրահավան, մարդաչհավան, անձնահաճ, անձնհաճ, անձնահաճո, ինքնագոհ, անձնապաստան, գերախանչ, ինքնագով, ինքնաբաւական, գովգովիկ
Վիքիփեդիա: ինքնահաւան
Wiktionary: ինքնահաւան

[բառի օգտագործման սխեմա]

Դասերը, որոնց պատկանում է

հարաբերական ածական բնորոշ անձին , մեծամիտ

Ենթատեսակները

ինքնասիրահարված , մեծամիտ