1. հրձիգ, հրդեհիչ, հրդեհող, հրդեհող անձ, հրդեհող գցող, հրդեհող գցող անձ, հրկիզող, հրկիզող անձ
հոմ. - հրդեհիչ, հրդեհող, հրդեհող անձ, հրդեհող գցող, հրդեհող գցող անձ, հրկիզող, հրկիզող անձ
Wiktionary: հրձիգ
[ոլորտ]
1. - հրդե
2. - դիվերսիա
3. - ռազմական ոլորտ