ԱՆԿՈՒՌ. ա. Որ չէ կուռ (պողոտայ). ոչ կռեալ. անկոխ. շատ մարդ չիկոխած. Օրինակ՝
* Անկուռ է առաքինութեանն ճանապարհ. քանզի սակաւք են` որ գնան ընդ նա. եւ կո՛ւռ եւ կո՛խ`
չարութեանն: (Անխրատն) ի յանկուռ ճանապարհաց ոչ խոտորեալ եւ խորշեալ. (Փիլոն Եբրայեցի, Վասն այլաբանութեան Սուրբ գրոց):
* Չէ՛ անկուռ ճանապարհ, ընդ որ ընթանալ եմք հանդերձեալ. (Ներսէս Լամբրոնացի, Մեկնութիւն սաղմոսաց Դաւթի):
* Եւ ոչ սրբոց հարցն է անկուռ ճանապարհ. (Գերմանոս՝ պատրիարք յունաց, թուղթ, թարգմանեալ՝ Ստեփաննոս Սիւնեցի):
ԱՆԿՈԽ, ի, ից.
ԱՆԿՈԽԵԼԻ,} ա. գ. Ոչ կոխեալ. ոչ կոխոտեալ. դժուարակոխ անապատ. մարդ չիկոխած.
* Յերկիր անկոխ: Յանկոխ երկրին: Անապատ անկոխ: Անկոխ ճանապարհ: Յանկոխս (այս ինքն յանկոխ
վայրս) հարին զխորանս: Թողլոյ զնա յանապատ, եւ առցէ նոխազն յինքն զանօրէնութիւնս նոցա
յանկոխն: Յագեցուցանել զանկոխն եւ զանշէնն. եւ այլն:
* Ընդ խիստ եւ ընդ քարուտ եւ ընդ անկոխ հետեւել եւ ընդ անճանապարհ. (Փիլոն Եբրայեցի, Վասն բագնի):
* Սերմանել եւ ի վիհս անկոխս, թէ հնար ինչ իցէ. (Դավիթ Անյաղթ, Սահմանք իմաստասիրութեան -Թ):
* Լեռնաձեւ անկոխ կուտակմանց. (Անանիայ Վարդապետ Նարեկացի, ճառ ի վերայ եկեղեցւոյ):
* Ընդ անկոխ ընթացաւ սահման յատակի (այս ինքն ծովու). (Գրիգոր Նարեկացի, Խրատական բանք):
* Անկոխ դրախտին ճանապարհ բացաւ. Ոսկան Երևանցի, Մեկնութիւն Եսայայ:
* Զանկոխն օձի զարքունի գնալ ճանապարհ. (Անանիայ Վարդապետ Նարեկացի, ճառ ի վերայ եկեղեցւոյ):
* Անդաստան ընծայեալ Աստուծոյ` անկոխ. (Գրիգոր Աստուածաբան, Տօնական Ճառք և բեմբասացութիւնք եւ Մովսես Խորենացի, Ներբողեան ի Սրբոյն կոյսն Հռիփսիմէ):
* Նաղ է փարախս, սակայն գայլոցն անկոխելի.(Գրիգոր Նազիանզացի,Գիրք ճառից -Ը):
* Վայր անմխիթար, եւ ամենայն մարդկային գնացից անկոխելի. (Յովհաննես Կլիմաքոս):
Կամ ուր ոչ լինի կոխել. անմատոյց.
* Բարւոք գտեալ ի դրունս անկոխից". այս ինքն անմատոյց սրբութեանց. (Դիոնեսիոս Արիսպագացի):
* Անկոխ աթոռ. Յովհան Ոսկեբերան, (Մեկնութիւն Յաւետարանագիրն Մատթէոս):
* Անփորձ, եւ բոլորից անկոխ ունի զգոյութիւն. (Մաքս. նշ. եկեղ):
* Գերազանց քան զբնակութիւն ի յանկոխելին տեղի ձեռնարկէր: (Իմաստասիրութիւն վերնական եւ
անկոխելի. Նարեկացի):