Անհնարին, անհնար լինելը, հնարավոր չլինելը:
ԱՆՄԱՐԹՈՒԹԻՒՆ գ. Անպատշաճութիւն. եւ անհնարութիւն. օրինակ
*Ոչ կարէ քաղաք թաքչել, ոչ զտկարութենէ ինչ ասաց, այլ զանմարթութենէ սակս մեծութեան (Նանայ Սարկաւագ, Մեկնութիւն աւետարանին Յովհաննու):