ԱՆՄԱՐՄԻՆ, մնոյ, ոց. Որ չունի զմարմին, զմիս, եւ զնիւթ. հոգեղէն. աննիւթ. իմանալի. օրինակ՝
*Անմարմնոյ աստուծոյ (Ներսէս Շնորհալի, Թուղթք):
*Որ անմարմին բնութեամբ աստուածութեան քո տէր (Շարական):
*Անմարմինն մարմնանայ, բանն թանձրանայ (Գրիգոր Աստուածաբան, Ի Ծնունդ):
*Հրեշտակք, եւ դեւք, եւ ոգիք մարդկան՝ անմարմինք են: Որ ինչ անմարմին է, նա պարզ բնութիւն է (Եզնիկ Կողբացի, Եղծ աղանդոց):
*Անմարթ է կապեցելոյ ի մարմին՝ զանմարմնոյ բնութեան զչափ իմանալ (Ներսէս Լամբրոնացի, Մեկնութիւն սաղմոսաց Դաւթի):
*Որ անմարմին է, անմարմնովն (պիտի սրբել) (Կոչումն ընծայութեան, Գ):
*Վա՛շ անմարմինքդ գրեթէ ի մարմնի (Գրիգոր Աստուածաբան, Ի Մակաբայեցիս):
*Անմարմինք ի մարմնի ցուցան: Անմարմին պարունակօղ բանի (Շարական):
*Զզէնս անմարմինս զգեցցուք եւ մեք (Սարգիս Վարդապետ, ա. պ. Ժ):
ԱՆՄԱՐՄՆԱԿԱՆ ա. Անմարմին, եւ անմարմնոց պատշաճեալ. աննիւթական. հոգեղէն. օրինակ՝
*Զանմարմնական գոյացութիւնս (Փիլոն Եբրայեցի, Վարք իմաստնոց):
*Անմարմնական վարք (Շարական, Վարք հարանց ԻԱ):
*Անմարմնական զօրք, դասք, պարք. եւ այլն (Շարական):
*Անմարմինք ի յաւէտ անմարմնականացն (Ներսէս Շնորհալի, Ներբող հրեշտակաց):
*Յանմարմնականացն մտօք սլացեալ ելանեն ?ի բնութիւնս (Յովհաննէս Իմաստասէր, Ատենաբանութիւն):
*Ընդ զորս անմարմնականացն (Շարական):
ԱՆՄԱՐՄՆԱՅԻՆ (=անմարմնական)
*Անմարմնային, եւ որ գեր ի վերոյ քան զերկինսն է՝ լուսով լցոյց (Փիլոն Եբրայեցի, Յաղագս լինելութեան):
ԱՆՄԱՐՄՆԵՂԷՆ (ղինի, ղինաց.) ա. Անմարմին. անմարմնական. օրինակ՝
*Չկարէ բերել մարմնեղէն լեզու զանմարմնեղինին զխորհուրդ (Գրիգոր Նարեկացի, Մեկնութիւն Երգոց երգոյն):