ԳԱՄ (եկի, եկ, եկայք, եկեալ, գալ.) չ. Եկաւորել. փոխիլ անտի այսր, ի հեռաւոր վայրէ ի մօտաւորն. կէլմէք.
*Ուստի՞ գաս, կամ գայք: Զի՞ եկիք առ իս: Գալով եկեսցեն: Եկ, եւ գայ: Եկայք առ իս, կամ զկնի իմ. եւ այլն: Ոճք ձեւանան բազմապատիկ, յորժամ խնդիրն ոչ է բառ տեղական, կամ է ի զանազան հոլովս, մանաւանդ ի պարառականն. զոր օրինակ.
ԳԱԼ Ի ԶՂՋՈՒՄՆ, ՅՈՂՈՐՄՈՒԹԻՒՆ, Ի ՔՆԻՆ, Ի ԾՆՈՒՆԴ, ՅԱՃՈՒՄՆ, Ի ՎԱԽՃԱՆ, Ի ԼՐՈՒՄՆ, Ի ՎՏԱՆԳ, Ի ՅԱՐՈՒԹԻՒՆ, եւ այլն. իբր Շարժիլ, փոխիլ, դառնալ, աճել, լրանան, եւ այլն: ԳԱԼ Ի ԶԱՐՄԱՑՈՒՄՆ, Ի ՀԱՐՑՈՒՄՆ, Ի ԿԱՐԾԻՍ, Ի ԿԱՄՍ ՈՒՐՈՒՔ, ՅԱՂԵՐՍ, եւ այլն. իբր Զարմանալ. հարցանել. միաբանիլ. զիջանիլ: ՎԿԱՅ ԳԱԼ, այսինքն Լինեն: Եղիշ. է: ԳԱԼ ԸՍՏ ԿԱՄԱՑ, կամ ԸՍՏ ԲԱՆԻ իմաստնոյն, այսինքն Վարիլ: Եզնիկ.:
*Իսկ ընդէ՞ր եւ աստուած գայցէ ըստ սառայի. Կիւրղ. ծն. իբր կուսակից լինել:
ԳԱԼ Ի ՄԷՋ. իբր Գոյանալ: Երզն. մտթ.:
*Անմտաց ի ցանկութիւնի գայ. այսինքն ցանկալի լինի. Իմ. ԺԷ. 5:
ԳԱԼ ԸՆԴ ԿՈՒՍԱԿԱՆ ԱՐԳԱՆԴ. այսինքն Ծնանիլ ի կուսէ: Ոսկ. մ. Ա. 2:
*Լաւ է թէ ոչ հաստեսցի, եւ ոչ եկեսցէ ( ի լոյս ծննդեամբ). Եփր. ել.:
ԸՆԴ ԴԱՒԹԻ ԿԵԱՆՍ ԳԱԼ. այսինքն Խորհել, անցանել մտածութեամբ: Ոսկ. մ. Ա. 10:
ԳԱԼ ԸՆԴ ԱՂԲ, ԸՆԴ ԾՈՒԽ, ԸՆԴ ՓՈՇԻ, ԸՆԴ ՓՈՇԻ, ԸՆԴ ԱՊԱՒԱՌՍ. իբր Ընկեցիկ լինել, շաղախիլ: Սղ. ձգ. 11: Խոսր.: Ճ. Ա:
ԳԱԼ զսիրով ուրուք կամ իրիք, եւ զմիմեամբք, զգրովք, զիւիք, եւ այլն. որպէս Յարիլ, փարիլ, դեգերիլ, յածիլ, պատիլ. սիրով վառիլ, վարիլ, եւ այլն.
*Գալ զնորա սիրով. զտամբ. զպատուիրանօք. Առակ. Ե. 19. ԺԱ. 29: Գ. Թագ. Զ. 12:
*Զճշմարտութեան բանիւ: Զխրատու. զիմաստութեամբ. Եւս. քր. Ա:
*Զառաքինութեամբն զհոգեւորօք. Ոսկ. մ. Ա. 14. 15:
*Զարբեցութեամբ. զնչիւք. Մանդ. ԺԷ. ԺԸ:
*Զմիմեամբք (սիրով կամ պատուով). զիւրեանց կանամբք. զայլ արամբ, եւ այլն. Ոսկ. փիլիպ.: Նախ. ա. պետր.:
*Զգրովք հարցն եկեալ. Յհ. կթ.:
*Որպէս բիժ զակամբ եկեալ. Յճխ. Ի:
*Սարսափիւն գայ զօսկերօքն. Եզնիկ. այսինքն պատէ:
*Հազար ամ զմիմեամբք եկեալ գտանէ. այսինքն բովանդակեալ. Եւս. քր. Ա:
ԳԱԼ. Իբր թարմատար եւ ի զարդ (որ գտանի եւ ի ռմկ).
*Կացի մնացի, եկն եբեր փուշ եւ տատասկ. Ոսկ. ես.:
*Ազնիւ ցորեան սերմանեմք, եւ գայ բերէ այլ կերպարանս. Վեցօր.:
ՈՐՉԱՓ կամ ՈՐՔԱՆ ԳԱԼ, այսինքն Ձեռնհաս լինել. ըստ կարի. ձեռքէն եկածին չափ.
*Որչափ իւր ինքեան գալ էր, զբովանդակն ի միջոյ ի բաց կամեցաւ բառնալ. Պիտ.:
*Որքան գալ է քեզ՝ մի առներ պակաս. Վրդն. սղ.:
ԵԿ ԱՆՑՑՈՒՔ. ՕՆ ԵԿԱՅՔ եւ մեք, զի ընդ նմա մեռցուք. իբր Աղէ. հայտէ: Ա. Թագ. ԺԴ. 1: Յհ. ժա. 16:
ԵՐԵԿ. իբր աշխարհաբառ. այսինքն Եկն.
*Երեկ (կամ երէկ) զկնի ձեր. Վրք. հց. ձ:
*Ոչ մարդ երեկ, ոչ զրոյց եբեր: Ոչ զրոյց երեկ. Մաշկ.:
Ի ՎԵՐ կամ Ի ՎԵՐԱՅ ԳԱԼ. ԶՀԵՏ կամ ԶԿՆԻ ԳԱԼ. ՅԱՌԱՋ ԳԱԼ. ՇՈՒՐՋ ԳԱԼ, եւ այլն. Տ. ի բառսն, Ի ՎԵՐ, Ի ՎԵՐԱՅ, ԶՀԵՏ, եւ այլն: Տ. ԳԱԼՈՑ