Հայրենիքից հեռացող՝ լքող մարդ:
ԳԱՂԹ. ի Թանձրացեալն, իբր Գաղթական. վտարանդեալն. խումբ փախստէից.
*Շուրջ զամրոցաւն, ուր գաղթ գաւառին զօղեալ դադարէր: Զգաղթ ընտանեացն իւրոց ի ծործորս ամուր լերանցն թագուցանէր: Ոչ կարացին ժամանել անկանել յամրացեալ գաղթս: Առեալ ընդ իւր զգաղթն յաւարի առեալ. Յհ. կթ.:
ԳԱՂԹԱՅՐ (առն.) գ. Գաղթեալ այր. գաղթական.
*Ի գաղթէ՝ գաղթայր, եւ ի վանմանէ՝ վանեալ. Երզն. քեր.: