Բարձրաստիճան հոգևորական: Հին հունարենից թարգմանաբար episkopeo բառը նշանակում է հսկել` վերևից նայել: Եպիսկոպոսը բոլոր ավանդական եկեղեցիներում համարվում է հոգևոր բարձ կոչում` սկսած դեռ քրիստոնեկանան վաղ շրջանից (Փիլ. 1:1, Ա Տիմ 3:1-7, Տիտ. 1:7-9):
Առաքելական ժամանակներում եպիսկոպոսները նշանակվել և ձեռնադրվել են անմիջապես Քրիստոսի առաքյալներից` որպես նրանց իրավահաջորդներ` տնտեսներ և վերակացուներ Սուրբ Եկեղեցու:
Եպիսկոպոսի օծումը կատարում է Կաթողիկոսը:
      
      
    
Եպիսկոպոսներն են առաջնորդում հոգևոր թեմերը, եկեղեցիներ օծում և ձեռնադրում ու օծում հոգևորականներ: Իր առօրյա հանդերձնորով եպիսկոպոսը գրեթե չի տարբերվում վարդապետից. տարբերությունը միայն մանուշակագույն երիզներն են սքեմի (վերարկուի) ներսում, կրծքին խաչի փոխարեն կրում է պանակե:
      
      
    
Եպիսկոպոսների առօրյա զգեստը` պարեգոտը (կապա), հաճախ լինում է բաց գույնի` սպիտակ, մոխրագույն, կաթնագույն, կապույտ: Ծիսական հանդերձանքը, սակայն, ավելի շքեղ է, քան քահանայի զգեստը::
Եպիսկոպոսին ողջունելիս ասում են` Աստված օգնական, Սրբազան Հայր: Պաշտոնական բանավոր կամ գրավոր խոսքում պետք է դիմել այսպես. Գերաշնորհ Սրբազան Հայր:
      
      
    
  [գոյական]
 [ոլորտ]
                                  
                                 Դասերը, որոնց պատկանում է
                              | 
                         
                                      
                                      Ենթատեսակները	 | 
                             
                                      
                                     Ոլորտում առկա հասկացողությունները	 |