Կալատեղում հնձած հացահատիկը լցնելը և նրա շերտի վրա ելնելով, եզներ լծելով, կամը շրջեցնելը, որի վրա կանգնած է գյուղացին և քշում է եզներին:
Կամը հին երկրագործական գործիք է: 1,5մ երկարությամբ և կես մետր լայնությամբ տախտակ, որի տակը հագցված են սուր-սուր երկաթյա շեղբեր կամ սրածայր օբսիդիանի կտորներ: Այս տախտակի վրա կանգնում է գյուղացին և այն եզներ լծելով շրջեցնում են կալում և հնձած հացահատիկը մանրում: Մարդու ծանրության տակ կտրտվում է հնձած ցորենի ցողունը և փշրվում են հասկերը: Ստացվում է կալսվածք, որի արդյունքում առաջանում են կտրտանքներ հարդի տեսքով և նրան խառնված փշրված հասկեր: Հետագայում կատարվում է հարդի և հատիկի զտումը միմյանցից:
Կամի ստորին երեսի սրածայր ելուստներով կտրտվում են ցողունները, և փշրվում են հասկերը: Առաջանում է հարդի և ցորենի հատիկների խառը զանգված, որոնք հետագայում քամհարման օգնությամբ զատվում են միմյանցից:
Դասերը, որոնց պատկանում է |
Ոլորտում առկա հասկացողությունները |