ԱՆՄԱՐՄԻՆ. մ. իբր Առանց մարմնոյ. անմարմնապէս. օրինակ՝
*Սատանայ վիշապ կերպարանի անմարմին, եւ մարմնապէս (Ներսէս Լամբրոնացի, Մեկնութիւն սաղմոսաց Դաւթի):
*Ոմանք անմարմին զգալուստն Քրիստոսի համարին (Ճառընտիրք):
ԱՆՄԱՐՄՆԱԲԱՐ մ. որ եւ ԱՆՄԱՐՄՆԱՊԷՍ. Իբրեւ անմարմին. առանց մարմնոյ. որպէս թէ չունելով զմարմին. հոգեպէս.
*Անդ անմարմնաբար, աստ մարմնով (Յովհաննէս Իմաստասէր, Ճառ ընդդէմ երեւութականաց):
*Անմարմնաբար տեսանել (Գրիգոր Աստուածաբան, Գիրք ճառից, Է եւ Գրիգոր Մագիստրոս, Թուղթք, Ա):
*Անմարմնաբար՝ քան թէ թանձրապէս՝ յաղթեաց (Գրիգոր Նարեկացի, Ճառ առաքելոց):
*Անմարմնաբար ծնեալ: Ի մարմնի անմարմնաբար չարչարելով (Շարական):
ԱՆՄԱՐՄՆԱՊԷՍ Տ. ԱՆՄԱՐՄՆԱԲԱՐ.
*Ծնեալն ի հօրէ անմարմնապէս (Ներսէս Շնորհալի, Մեկնութիւն Բարձրացուցէքի):
*Եթէ անմարմնապէս զանմարմնականսն կրել կարելի էր քրիստոսի, ընդէ՞ր եւ մարմին զգեցաւ (Յովհաննէս Իմաստասէր, Ճառ ընդդէմ երեւութականաց):
*Անմարմնապէս մտանել (Իգնատիոս Վարդապետ, Մեկնութիւն Սրբոյ Աւետարանին):
*Զանմարմնապէս յանապատի զճգնութիւնն: Ոչ մարմնոյ մաքրութիւն, այլ մտաց եւ հոգւոյ անմարմնապէս (Յովհան Ոսկեբերան, Ներբող ի Սուրբն Գրիգոր Լուսաւորիչ, և Յովհաննու մեկնութիւն Ա. 32):
ԱՆՆԻՒԹ, ԱՆՆԻՒԹԱԲԱՐ մ. Անխառն գոլով ի նիւթոյ. անմարմնաբար. հոգեպէս. իմանալի օրինակաւ.