ԱԳԱՐԱԿ, ի, աց. -գ. ըստ եբր. ակէլ: Գետին բացօթեայ մշակեալ, ուր արտորայք են, եւ սակաւ բնակութիւն. որ եւ
Անդաստան, Անդ. արտեր. չիքթլիփ.
* Ագարակն է անդաստան արձակ. (Մեկնութիւն հինգ գրոցն Մովսէսի):
* Որ է ի վիճակի ագարակի իւրոյ: Հրձիգ արար զամենայն անդս եւ զագարակս նոցա: Որ գայր յագարակէ (կամ յանդէ): Յագարակս եւ ի գիւղս: Զագարակս նորա եւ զաւանս նորա: Ի վերայ ագարակացն, եւ այլն. ստէպ ի Սուրբ գիրս:
* Գեղջկաց առաւել պատիւ լիցի քան բնակչաց ագարակի. (Դատաստանագիրք նորին...):
* Ագարակ մի վատթար յագարակս. (Երկմասնեայ և բաղադրեալ թարգմանութիւն):
Դասերը, որոնց պատկանում է |
Ենթատեսակները |
Ոլորտում առկա հասկացողությունները |