1. Հայ հեթանոսական տոնախմբության օրեր, փառաբանել է բնության զարթոնքը: Հայաստանում քրիստոնեության տարածումից հետո՝ մեծ պասին նախորդող շաբաթվա տոն, գարնանային շարքի տոներից առաջինը:
2. (կրոնական) Մեծ պասին նախորդող շաբաթվա ուրախության ու կերուխումի տոն:
ԲԱՐԵԿԵՆԴԱՆ.- գ. ռմկ. բարկենտանք. ուստի եւ պ. պէրգէտան. Օր եւ ժամանակ բարիոք կենդանութեան, կամ բարեկեցութեան եւ ուրախութեան. որ սեպհականեալ է աւուրց յառաջելոց քան զերեւելի քան շաբաթապահս, մանաւանդ քան զմեծ պահս. վասն որոյ կոչի սա՝ ԲՈՒՆ ԲԱՐԵԿԵՆԴԱՆ. *Առաջին կիւրակէն, որ բարեկենդանն է: Բարեկենդանին կիւրակէն զփափկութիւն դրախտին եւ զբարեկենդանութիւնն օրինակէ. Կամրջ.: *Յաւուր բարեկենդանին: Զերկու շաբաթսն (կամ զերկու շաբաթին) բարեկենդանին: Հրամայեաց ?ի բարեկենդան շաբաթսն (կամ ?ի բարեկենդանաշաբաթսն) զամէն միս ?ի զոհից դիւացն վաճառել. Ասող.: Արշ.: Տօնակ.: *Ի նոյեմբ. ?Ժ?Դ. հոռոմն բարեկենդան առնէ քառասնօրեայ պահոց՝ Քրիստոսի ծննդեանն. Հ. կիլիկ.: Տե՛ս եւ ?ի Տօմար. բարեկենդան այլեւայլ պահոց: