Հայերեն Գ տառի անունը:

Գ - Տառ բաղաձայն՝ ի կարգէ իսպառ անձայնից, անուանեալ գիմ, որ ի յարիլն ընդ ձայնաւոր՝ տայ հնչիւն փափկիկ, նուրբ քան զք, եւ թաւ քան զկ, այլ առաւել մերձաւոր սմին եւ լծորդ. կ. մանաւանդ թէ զկնի ն տառի՝ գ հնչի կակուղ որպէս կ. վասն որոյ եւ անխտիր գրի, անգիւն, անկիւն. վտանգ, վտանկ. ժանգ, ժանկ. տունգ, տունկ. եւն. որպէս եւ գայթակղիմ, գայթագղիմ. կղերք, գղերք: Գ. Ուրեք ուրեք լինի լծորդ եւ ը ք. զոր օրինակ թագչել, թաքչել. չոքայ, չոգայ. փափագ, փափաք: Գ. Ի տառադարձութեան դնի փոխանակ յն. ղամմա. արաբ. ճիմ. եբր. կիմէլ. ասոր. կօմալ. լա. ճէ, կամ կա. զոր օրինակ, գաբրիէլ, գեհովն, գողգոթա, եւն: Առ փափկութեան տառիս գ, երբեմն յայլ լեզուս նոյն բառ գտանի առանց այսր տառի. զոր օրինակ, գառն, գարուն, գիտեմ, գինի. ըստ յն. ասի, առին կամ առնիօն, էար կամ ար, իտէօ, իտա, ինօս, եւն: Որպէս նշանակ թուոյ, Գ., գ. է Երեք, կամ Երրորդ: Խորհրդաւոր իմաստ տառիս՝ ըստ անուանն.

*Գիմըն գըրովք ածային՝ ուսուցանէ խրատել լեզուին: Գիմըն գանձէ քեզ բիւր բարի, գրելով զիմաստս ի տախտակի. Շ. այբուբ.: