ԳԱԶԱՆԱԲԱՐՈՅ (ի, ից.) ա. ԳԱԶԱՆԱԲԱՐՈՒ Բարոյիւք նման գազանաց. ունօղ զբարս գազանականս.
*Գազանաբարոյ մարդիկ, ազգք, գրոհք. Եղիշ.: Եզնիկ.: Մխ. երեմ.: Յհ. կթ.:
*Չարութիւն իբր զի գազանաբարոյ է, դկլաթայ (որ է տիգրիս, եւ վագր) հաւասարեալ է. Փիլ. լին.:
*Գազանաբարոյիդ սատսկումն. Պիտ.:
*Գազանաբարոյից ոմանց. Լմբ. ատ.:
*Զի մի վնասիցի ի գազանաբարու օձտողաց. Տօնակ.:
*Զվայրագութիւնի գազանաբարուացն սփոփէր. Ճ. Ա.: Եւ որպէս Գազանական, գազանային ինչ.
*Ուր գործք են գազանաբարոյք. Զքր. կթ.:
*Ահաւոր ցուցանէ զսպառազինութիւնի նոցա, եւ գազանաբարոյս. Մխ. երեմ.:
ԳԱԶԱՆԱԳՈՅՆ (գունի, ից.) ա. Առաւելեալ ի գազանութեան. առաւել ամեհի. կատաղի. վայրենագոյն. դժնդակագոյն. եւ Սաստկագոյն. եավուզ, հիտտէթլի, վահշի.
*Գազանագոյն քան զամենայն կենդանիս վարազ, կամ առիւծ: Յաղագս գազանագունին կենդանւոյ փղի. Եզնիկ.: Փիլ. ժ. բան. եւ Փիլ. լիւս.:
*Եւս գազանագոյն այն դեւ է: Ոսկ. մ. Բ. 3. եւ 12:
*Զկիսոց մարմինս կիծ գազանագոյն ստիպէր. Վրք. ոսկ.:
ԳԱԶԱՆԱԿԱՆ (ի, աց.) ա. Գազանային. սեպհական գազանաց. վայրենի. մոլեգին. եւ Նման գազանի. վահշի, տէշթի, եավուզ.
*Գազանական սրտմտութիւն, մախանք, սաստք, բարոյք, ախտք. Սարգ.: Յհ. կթ.: Նար.: Սարկ.:
*Գազանական հաւք, շունք, դեւք. Մագ.: Նար.:
ԳԱԶԱՆԱՄԻՏ (մտի. տաց.) ա. Վայրենամիտ. գազանաբարոյ. գազանական. մոլեգին.
*Գազանամիտ արանց. Վրդն. ծն.:
*Զգազանամիտս անմաքուր. Նար. ՀԵ:
*Ի գազանամիտ բարուցն բնութենէ: Զգազանամիտ եւ զվայրենագոյն զաշխարհաբնակն. Ագաթ.:
*Եթե չարաբարոյ իցէ, առիւծ գազանամիտ է. եթէ յափշտակօղ իցէ, գայլ է: Զգազանամիտ բարս մարդկան կոչէ գայլս, եւ զգօնամիտս կոչէ գառինս. Ոսկ. ղկ. եւ Ոսկ. ես.:
*Զանասնացեալ եւ զգազանամիտ ազգ մարդկան շնորհօք արար որդիս այ. Տօնակ.:
ԳԱԶԱՆԱՅԻՆ (յնոյ, ոց.) - Տ. ԳԱԶԱՆԱԿԱՆ.
*Գազանային չարութիւն, անմտութիւն, կիրք, անձն, դէմք, խումբ. Փիլ.: Լմբ.: Տօնակ.: Ոսկ. յհ.: Մագ.: ԾԷ: Նար. մծբ.: *Սրտմտութիւն եւ ցանկութիւն՝ գազանայինք են. Փիլ. լին.:
*Եթէ բնութեամբ այդպիսի գազանային ստեղծ զքեզ. Սարգ. յկ. Դ:
[ածական]
[բառի օգտագործման սխեմա]
Դասերը, որոնց պատկանում է