1. առանձնահատուկ, մասնահատուկ, ուրույն, յուրույն, յուրուրույն
հոմ. - մասնահատուկ, ուրույն, յուրույն, յուրուրույն
Wiktionary: առանձնահատուկ
[բառի օգտագործման սխեմա]
առանձնահատուկ ածականը կարող է որոշիչ հանդիսանալ հետևյալ խմբերի գոյականների համար`
մարդկային զգացմունք
սուբյեկտի պարամետր
սուբյեկտի պարզ հատկանիշ որակ-լավ
պայման
ուշադրություն