Հանրագիտարան

ՆԱԽՈՐԴ ԿՈՆՑԵՊՏՆԵՐ: հարկադրելը

հարկադրելը(1), հարկադրել(2) , հարկադրել(3) , հարկադրել(4)

Բացատրություն

1. Իբրև պարտավորություն` պարտականություն դնելը մեկի վրա, պարտավորեցնելը: 2. (փոխաբերական) Պարտավորվածության զգացում առաջացնելը, փոխհատուցման` վարձահատույց լինելու ձգտում առաջացնելը:

Translate using google

ՀԱՅԵՐԵՆ

[գոյական]

1. պարտադրում, պարտադրելը, պարտադրվելը, հարկադրում, հարկադրելը, հարկադրվելը, բռնադատում, բռնադատելը, բռնադատվելը, բռնադատություն, բռնազբոսություն
հոմ. - պարտադրելը, պարտադրվելը, հարկադրում, հարկադրելը, հարկադրվելը, բռնադատում, բռնադատելը, բռնադատվելը, բռնադատություն, բռնազբոսություն
Wiktionary: պարտադրում

[ոլորտ]

1. - իշխանության ոլորտ

ENGLISH

[noun]

1. enforcement, concussion
     Վիքիփեդիա: enforcement
     Wiktionary: enforcement
     Oxford: enforcement

РУССКИЙ

[имя существительное]

1. принуждение, понуждение, навязывание, вынуждение, насилование
Վիքիփեդիա: принуждение
Что-означает.рф: принуждение

ԱՐԵՎՄՏԱՀԱՅԵՐԵՆ

[գոյական]

1. պարտադրում, պարտադրելը, հարկադրում, հարկադրելը, բռնադատում, բռնադատելը, բռնադատություն, բռնազբոսություն
Վիքիփեդիա: պարտադրում
Wiktionary: պարտադրում

Դասերը, որոնց պատկանում է

հարկադրանք , պարտավորեցում