1. Առանց լուրջ դիտավորության ասված խոսք կամ ծիծաղելի՝ սրամիտ պրարք, հանաք:
2. Խաղ, ծաղր, այպանք, կատականք՝ հայ միջնադարյան թատրոնի գլխավոր ժանրերից մեկը: Պարի, երգի և մնջախաղի միահյուսմամբ ներկայացրել է երգիծական կոպիտ և ծիծաղաշարժ, սիրային և սեռային զգայացունց պատկերներ:
3. Թատերագրական ժանր, որ համապատասխանում է վոդևիլին: