[մակբայ]

1. Ոչ ավելի քան, բացառապես, միմիայն: Բադին միայն որդու մասին Էր մտածում (Ա. Բակունց):

2. Մեն-մենակ, առանց ուրիշների օգնության՝ մասնակցության, մենակ: Հարյուր հոզով գլուխ հանելիք գործը միայն կուզե կատարել (Հ. Պարոնյան):

3. Ընդամենը, եղած-չեղածը, լոկ: Ինչ մեծ բան ա, տո, հեր օրհնած, միայն, միայն մի գդակի վարձ (Հ. Թումանյան):

4. Դեռ, դեռևս: Նա նոր Էր միայն շրջկենտրոն հասել, երբ կանչեցին շրջկոմի քարտուղարի մոտ:

5. Նույնիսկ, անգամ, մինչև իսկ: Դեռ երկու օր չկար միայն, երբ կռվի տաք ժամին՝ շատերի հետ նաև նրան գերեց անարգ թշնամին:

6. Ոչ շուտ քան, ոչ ավելի վաղ քան: Սուրհանդակները միայն առավոտյան կժամանեն (Արթ. Ֆելիչե):

[ածական]

(հնացած)

Մենակ, միայնակ, առանձին: Մենք միայն ենք գնում (Հ. Սենկևիչ): Ոչինչ, թե միայն է նրա փարախը (Հ. Թումանյան):

[շաղկապ]

1. Կապակցում է հակադրական նախադասությունները, որոնցից մեկը սահմանափակում կամ մասնակիորեն ժխտում է մյուսով ասվածը՝ լոկ նշանակությամբ: Լռություն է տիրում իր շուրջը, միայն հեռավոր գետակի մեղմ խշշոցն էր շոյում ականջը:

2. Կապակցում է նախադասություններ, որոնցից մեկն արտահայտում է նախորդում ասվածի հակառակը կամ հակադրությունը և տալիս է զիջական բնույթ? բայց, սակայն նշանակությամբ: Գելն էլ շան պես մի արարած է, միայն վայրենի, հալածված ու սոված (Հ. Թումանյան):

3. Կապակցում է նախադասություններ, որոնցից երկրորդը որոշակի պայմաններով սահմանափակում է նախորդի գործողությունը՝ պայմանով որ նշանակությամբ: Հայերը դեմ չէին, որ հոները անցնեին Ճորապահակը. միայն չհարձակվեին աղվանների, վրացիների և հայերի վրա (Դ. Դեմիրճյան):

[եղանակավորող բառ]

Արտահայտում է իմաստի սաստկացում՝ ինչ ասես, ով ասես, ամեն ինչ, ամենքը նշանակությամբ: Ինչեր միայն չեն կատարի ամբոխները խելագարված (Ե. Չարենց):