1. Ծնող կինը իր զավակների համար:
2. Զավակ ունեցող կամ ունեցած կին:
3. (փոխաբերական): Որևէ բան առաջացնող ծագեցնող պատճառ՝ հանգամանք: Կրկնությունը գիտությունների մայրն Է (առած):
4. (փոխաբերական): Երկիրը և բնությունը որպես կյանքի աղբյուր: Օ, բնություն, օ մայր, - մշտահոլով, մրշտագո և մշտատև (Ե. Չարենց):
5. (փոխաբերական): Որևէ բանի հայրենիք, որևէ բանի առաջացման՝ ծագման՝ զարգացման օրրան: Հին Հունաստանը համարվում՝ արվեստների և գիտությունների մայրր (Ստ. Մալխասյանց):
6. (փոխաբերական): Ուրիշների նկատմամբ հոգ տանող՝ խնամող՝ մայրություն անող կին:
7. (գավառական) Քացախի երեսին կապած բարակ թաղանթը, որ նպաստում է հեղուկի քացախելուն:
8. Գլխավոր, հիմնական, այնպիսին, որին ստորադասվում կամ որից ճյուղավորվում են նույն տիպի ավելի փոքր ստորադաս միավորները: Մայր առու՝ ճանապարհ:
9. (փոխաբերական): Ընդհանրական, ընդհանուր: Եվ մայր պլանը այսպես բազմանում և ունենում է թոռներ ու ծոռներ: (Վ. Բաբայան):
10. Հայրենի, հայրենական, մայրենի: Մենք ալ շուտով կերթանք մայր երկիր (Եր.):
11. Կենդանիների անունների վրա դրվելով կազմում է նրանց իգականը՝ էգ նշ.: Մայր աղվես, մայր աղավնի, մայր կկու:
2. (Երկրաբանություն) Գետնի վերին փխրուն շերտը, որից բույսերի ու կենդանիների գործունեության հետևանքով առաջանում է հողը:
Մոր պահած - Քնքշորեն խնամված՝ փայփայած, քնքուշ մեծացած:
Մորե մեկ - 1.Միևնույն մորից, բայց տարբեր հորից: 2. Բոլորովին առողջացած:
Մոր ու մանկան սենյակ - Հասարակական-մասսայական վայրերում մայրերին ու երեխաներին հատկացված սենյակ՝ հանգստի, ննջելու ևն համար:
Դասերը, որոնց պատկանում է |
Ենթատեսակները |
Ոլորտում առկա հասկացողությունները |