1. Գայթակղիչ ցանկություն՝ ձգտում:
2. Մոլորություն, մեղսալի արարք:
3. Գայթակղիչ պատճառ՝ հանգամանք:
4. Հրապուրանք:
ԳԱՅԹԱԳՂՈՒԹԻՒՆ գ. կամ ԳԱՅԹԱԿՂՈՒԹԻՒՆ որ եւ ԳԱՅԹԱԳՂԱՆՔ. Գայթումն. գթումն. եւ Որոգայթ. խոչ եւ խութ. եւ Չար օրինակ. մեղք. պակասութիւն. արգելք, վնաս, չար օրինակ.
*Վայ աշխարհի ի գայթագղութեանց. հարկ է գալ գայթագղութեանց. բայց վայ մարդոյն այնմիկ՝ յոյր ձեռն գայցէ գայթագղութիւն. Մտթ. ԺԸ. 7:
*Առաջի կուրին մի դնիցես գայթակղութիւն. Ղեւտ. ԺԹ. 14:
*Լինիցին ձեզ յորոգայթս եւ ?ի գայթագղութիւնս. Յես. ԻԳ. 13. եւ այլն:
*Գինի՝ լուծութիւն ձեռաց, գայթակղութիւն ոտից. Յճխ. Թ:
*Յունելն զճառագայթս արեգականն՝ տեսանեմք ի հեռուստ զգայթակղութիւնս. Լմբ. սղ.:
*Միշտ խոչ եւ գայթագղութիւն լինելոց են իշխանութեան մերոյ. Ղեւոնդ.:
*Եւ արդ յորժամ կամիցիս՝ առանց գայթակղութեան եկ առ իս. այսինքն աներկիւղ, անխափան. Վրք հց. ԺԲ:
ԳԱՅԹԱԳՂԱՆՔ (նաց) Տ. ԳԱՅԹԱԳՂՈՒԹԻՒՆ.
*Ի գայթագղանս տարակուսի անկեալ. Փիլ. նխ. բ.:
*Այնպիսի գայթակղանս գայթակղեն: Զգայթագղանաց եւ զցնորական տօնն առնիցեն. Սեբեր. Դ. Ե:
*Յետ գայթակղանաց ի խաչն քրիստոսի եղելոյ աշակերտացն. Բրս. թղթ.: