ՆԱԽՈՐԴ ԿՈՆՑԵՊՏՆԵՐ: զինաթափում
      զինաթափում(1),       զինաթափել(2)
ՀԱՅԵՐԵՆ
  [գոյական]
   1. զինաթափում, զինաթափություն
        հոմ. - զինաթափություն
     Wiktionary: զինաթափում
     [ոլորտ]
         1. - ռազմական գործ
         2. - հասարակական ոլորտ
         3. - ռազմական ոլորտ
ENGLISH
  [noun]
РУССКИЙ
  [имя существительное]
   1. разоружение, обезоруживание
     Վիքիփեդիա: разоружение
     Что-означает.рф: разоружение
ԱՐԵՎՄՏԱՀԱՅԵՐԵՆ
  [գոյական]
   1. զինաթափում, զինաթափութիւն
     Վիքիփեդիա: զինաթափում
     Wiktionary: զինաթափում
©2023 ISMA.Բառարանը պարունակում է 200045 բառ: