1. Որևէ բանով արևի ճառագայթներից պաշտպանված՝ զերծ մնացող տարածություն: Քանի՞ քնեք հողի միջին, եկեք էստեղ, սարի լանջին, առվի ափին, հով ստվերում (Հ. Թումանյան):

2. Խավար, մթություն: Եկավ գիշերն... Եվ սարերի կերպարանքը փոխվեց անեզր ստվերի (Հ. Թումանյան):

3. Որևէ մակերևույթի՝ առարկայի ևն վրա ընկնող մթնագույն անդրադարձում, որ ստացվում է հակառակ կողմից լուսավորված առարկայից: Արևածաղիկն ու եգիպտացորենը բարդիների պես ստվեր Էին գցում առվակի վրա (Ա. Բակունց):

4. Հակառակ կողմից լուսավորված առարկայի արտացոլանք՝ պատկեր: Լեռների ստվերները շրջվել էին ծովի ջրի մեջ (Դ. Դեմիրճյան):

5. Պատկերի՝ նկարի վրայի բծեր՝ երանգներ ևն, որոնք վերարտադրում են պատկերված առարկայի՝ տեղանքի ևն նվազ լուսավորված մասերը:

6. Թեթևակի մուգ գունավորում՝ երանգավորում որևէ բանի վրա: Դեմքն սպիտակավարդագույն էր, աչքերը սև՝ կապույտին տվող ստվերի երիզներով:

7. (փոխաբերական) Որևէ բանի հեռավոր նմանություն՝ տպավորություն: Նայում Է նա ինձ կապույտ Էկրանից... մարդու ստվեր Է, անորոշ, անձև, մարդու նեգատիվ՝ սև ու սնամեջ (Ս. Գրիգորյան):

8. (փոխաբերական) Ներքին ապրումների՝ հոգեվիճակի (առավել. տխուր, տագնապալից) արտահայտությունը դեմքի վրա՝ աչքերի մեջ ևն, ցոլք: Նրա դեմքով դժգոհության մի ստվեր անցավ (Ժ. Ավետիսյան):

9. Մթության մեջ մարդու՝ կենդանու կամ առարկայի թույլ աղոտ գծագրություն, ուրվական, ուրվապատկեր, սիլուետ: Սահուն քայլերով, աննշմար, որպես քնքուշ մութի թև, մի ըստվեր անցավ (Վ. Տերյան):

10. (փոխաբերական) Աննպաստ՝ բացասական՝ արատավորող հանգամանք, բիծ, թերություն, պակասություն, արատ: Այդ դեպքը մի ստվեր Էր մեր լույս օրերի վրա (Ա. Բակունց):

11. Մուգ սևին տվող գույն՝ գունավորում, թխություն: Թեժ արևը, շոգն ամառվա նրա դեմքն ու կուրծքն այրելով պատել Էին ոսկի ստվերով (Հ. Թումանյան):

12. (փոխաբերական) Ուրվական, ոգի: Ու խոլ պատկերներ... անցնում են կամաց, խավար ու դանդաղ, ստվերների պես (Հ. Թումանյան):

13. (փոխաբերական) Մեկի՝ մի բանի հետք՝ նշույլ: Կորի՛ր, էլ ստվերդ թող չերևա այստեղ (Ք. Թափալցյան):

14. (փոխաբերական) Մեկին փոխարինող և նրան ներկայացնող՝ նրա կամքն իրականացնող անձ: Թագավորին, աշխարհքի կենտրոնին, աստծու ստվերին (Հ. Թումանյան):

15. (փոխաբերական) Հովանավորություն, պաշտպանություն, խնամք: Թույլ տուր որոշ տեղ գնամ քո ստվերի տակ (Գ. Սևունց):

16. (փոխաբերական) Մեկին՝ մի բան աննպաստ կացության մեջ դնող երևույթ, աննպաստ վիճակ: Աչքիս առջից չէր հեռանում այդ խորհրդավոր տղան... միշտ սիրելի ու լավ՝ իր անթույլատրելի արարքի ստվերի մեջ անգամ (Զ. Դարյան):

17. (փոխաբերական) Անուշադրություն, կյանքից՝ գործունեությունից ևն հեռու մնալը՝ մեկուսանալը: Ժամանակն է, որ նա հեռանա դեպի ստվերը, թող Տենցինգը ինքը պատմի իր կյանքի պատմությունը (Տենցինգ):

18. (փոխաբերական) Որևէ բանի ուրվական՝ նախանշան: Այժմ Խալոնգ ծովածոցի վրա ընկած է պատերազմի ստվերը (Մ. Վառնենսկա):