1. Անհետանալ, աներևութանալ: (Փերիները) հենց շողաց ցոլքն առաջին՝ անտես, անհետ չքացան(Հ. Թումանյան):
2. Կորչել, անհայտանալ: Նա մոլորված ման Էր գալիս ակնոցներին՝ անընդհատ կրկնելով. ախր որ չքացավ անտերը:
3. Վերանալ, այլևս չլինել, գոյություն ունենալուց դադարել: Առաջվա առատ ու լի օրերը չքացել Էին (Ա. Բակունց):
4. Վերանալ, ցնդել, գոլորշիանալ: Առավոտյան մառախուղը չքացել Էր (Րաֆֆի):
5. (փոխաբերական) Գոյություն ունենալուց դադարել, անիրական դառնալ, զգայական ընկալման ոլորտից դուրս գալ (ինքնամոռացման, բուռն հուզման, մտամոլորության ևն հետևանքով): Տագնապով դարձնում Էր թերթերը ու կարդում, կարդում, կարդում: - Չքացել Էր աշխարհը: - Այգին դարձել Էր անիրական (Ե. Չարենց):
Դասերը, որոնց պատկանում է |