1. (փոխաբերական) Ծայրահեղորեն սիրել, անձնուրաց կերպով սիրել: Նա ոչ թե սիրում, այլ պաշտում Էր յուր հինավուրց զորապետին (Մուրացան): 2. (փոխաբերական) Աստվածացնել, աստվածարել, պաշտամունքի առարկա դարձնել: Ժողովուրդը պաշտում էր այդ տոհմը և ընդունում էր նրան իբրև ամենաբարձր հոգևոր հեղինակություն (Րաֆֆի): 3. (փոխաբերական) Ձգտումների գործունեության բարձրագույն նպատակ դարձնել: Նա այնտեղ ցածում մոլի, անհեթեթ ոսկի Է պաշտում ու հարբած պարում (Հ. Թումանյան):
Դասերը, որոնց պատկանում է |