1. Գետնի կամ որևէ բանի (մահճակալի, թախտի ևն) վրա հորիզոնական դիրքով մեկնվել (մարդու և մի քանի կենդանիների մասին):
2. (փոխաբերական) Գետնին փռվել, ամբողջ մարմնով գետնի վրա տարածվել, գետին տապալվել: Աժդահայի հարվածից պառկեց գետնին, և ուշքը գնաց:
2. (փոխաբերական) Մարմնով գետնի վրա տարածվել (սողալու, թաքնվելու ևն նպատակով): Արկի բեկորներից պաշտպանվելու համար նա պառկեց թմբի ետևի քարերի արանքում:
4. (փոխաբերական) Նստել, տեղավորվել, տեղ անել, մտնել (գլուխը, խելքը ևն): Իզուր ես այդքան խոսում, միևնույն է, ասածներդ նրա գլխին չեն պառկելու:
5. Ծռվել՝ խոնարհվել դեպի գետին, ցողունը ուղղահայաց դիրքից թեքվել դեպի ցած: Ցորենը պառկել Է:
Դասերը, որոնց պատկանում է |