1. Բնական պայմաններում ապրող, չընտելացված(կենդանիների ու թռչունների մասին):
2. Անմշակ մնացած, չմշակված, անմշակ, խոպան(հողի, վայրի, տարածքի մասին):
3. Անապատային, ամայի, անբնակ(տարածքի մասին):
4. Վայրենության մակարդակի վրա գտնվող: Հետամնաց, ոչ քաղաքակիրթ: Վայրի ցեղեր:
5. Կատաղի, մոլեգին, անզուսպ: Վայրի թափ՝ ընթացք:
6. Անաղարտ, մարդու կողմից չխաթարված, բնական: Ու՞ր է գտել էս երգերը Նավադահան, էսքան վայրի ու քըմահաճ (Լոնգֆելլո):
7. Անսովոր, արտակարգ: Վայրի գեղեցկություն, բնություն: ԱՆՈՊԱՅ (ի, ից.) ա. Կա՛մ է Սոպռ. կոպիտ. խակաբարոյ. անմիտ. որպէս անեփ. աւ կամ որպէս ռմկ. Աներես, (զի յն. օ՛փս է երես.) անամօթ, անշնորհ. վայրենի. Իսկ ըստ Հին բռ. անհաւան. բարեմոռաց:
Translate using google