1. Բնական պայմաններում ապրող, չընտելացված(կենդանիների ու թռչունների մասին): 2. Անմշակ մնացած, չմշակված, անմշակ, խոպան(հողի, վայրի, տարածքի մասին): 3. Անապատային, ամայի, անբնակ(տարածքի մասին): 4. Վայրենության մակարդակի վրա գտնվող: Հետամնաց, ոչ քաղաքակիրթ: Վայրի ցեղեր: 5. Կատաղի, մոլեգին, անզուսպ: Վայրի թափ՝ ընթացք: 6. Անաղարտ, մարդու կողմից չխաթարված, բնական: Ու՞ր է գտել էս երգերը Նավադահան, էսքան վայրի ու քըմահաճ (Լոնգֆելլո): 7. Անսովոր, արտակարգ: Վայրի գեղեցկություն, բնություն: ԱՆՈՊԱՅ (ի, ից.) ա. Կա՛մ է Սոպռ. կոպիտ. խակաբարոյ. անմիտ. որպէս անեփ. աւ կամ որպէս ռմկ. Աներես, (զի յն. օ՛փս է երես.) անամօթ, անշնորհ. վայրենի. Իսկ ըստ Հին բռ. անհաւան. բարեմոռաց:
    Translate using google