ՆԱԽՈՐԴ ԿՈՆՑԵՊՏՆԵՐ:
հորդոր
→
ինքնուրույն
ինքնուրույն(1), ինքնուրույն(2)
Բացատրություն
1. Որևէ մեկից կամ որևէ բանից կախման մեջ չգտնվող, անկախ: Ինքնուրույն պետականություն:
2. Իր սեփական արժեքը՝ դիրքը՝ տեղն ունեցող, մյուսների շարքից զատվող, առանձին, առանձնահատուկ: Ինքնուրույն հարց:
3. Անկախ՝ ինքն առանց ուրիշների օգնության գործելու՝ մտածելու՝ վարվելու ընդունակ: Նա արդեն ինքնուրույն մարդ է դարձել:
4. Կողմնակի ազդեցություններից՝ ճնշումից՝ կաշկանդումից ազատ, ինքնատիպ: Ինքնուրույն
Translate using google
ՀԱՅԵՐԵՆ
ENGLISH
[adjective]Վիքիփեդիա: self-dependent
Wiktionary: self-dependent
Oxford: self-dependent
[բառի օգտագործման սխեմա]РУССКИЙ
[имя прилагательное]Վիքիփեդիա: самостоятельный
Что-означает.рф: самостоятельный
[բառի օգտագործման սխեմա]ԱՐԵՎՄՏԱՀԱՅԵՐԵՆ
Դասերը, որոնց պատկանում է
|